اهمیت دادن به استعدادها در هرزمینه عامل پیشرفت اون زمینه در نسلهای بعدیه.
مسابقات واترپلوی نوجوانان استان تهران تابستون 1400 توی شهریار برگزار شد و پسربچههای زیر 17 سالی که تمام تلاششون رو میکردن تا بهترین عملکرد رو داشته باشن و برای تیمشون بجنگن تا راهی مسابقات کشوری بشن. شور و حال و انگیزهشون از به موقع رسیدن، تلاش برای آماده کردن سالن و گرم کردن، نشون میداد که چقدر انگیزه دارن اگر توی ترکیب باشن خوشحالن. اگر موقعیت از دست بدن ناراحت ترینن و با فریادهای مربی بیشتر تهییج میشن. انگاری که میدون، میدون جهان و المپیکه و یادشون رفته که یه گوشه تهرون به دور از هر پوشش خبری و رسانهای دارن تلاش میکنن و حتی خودشون با حداقل امکانات سعی میکنن رسانه خودشون باشن.
با خودم فکر میکردم که اگر این میزان عشق ورزیدن و خواستن توی هرکاری رو آدم بخرج بده مگه ممکنه نتیجه نگیره، اما بقول مایکل فلپس اسطوره افسانهای شنای جهان “من و همچنین اطرافیانم میدانستیم که به هیچ وجه یک فرد شکست خورده نیستم. اهمیتی ندارد که شما کم و کاستیهایی داشته باشید، اینکه شما با تمام وجود به دنبال اهداف خود باشید به هیچ عنوان شکست محسوب نمیشود”
نسلهای پایه توی هر زمینهای ریشههای اون رو مستحکمتر و درصد موفقیت رو بیشتر میکنن چون منافع شخصی در کمرنگترین حالت ممکنشه و خواستهها از یک جنسه. این مسابقات بهونهای بود برای به تصویر کشیدن گوشهای از تلاش این بچهها و خانوادهها و مربیانشون.
احسان خمسیه